Historia
Po zagarnięciu Śląska przez Prusy w r. 1742 władze ze zdumieniem stwierdziły, że panuje tu powszechna nieznajomość języka niemieckiego. W przekonaniu pruskich biurokratów ten stan rzeczy najłatwiej było zmienić przez odpowiednie zarządzenia i nakazy.
W r. 1765 specjalnie dla Śląska wydano tzw. Generalny Regulamin dla szkół wiejskich na Śląsku, obowiązujący także w małych miasteczkach. Nowością była troska czynników państwowych o stan nauczania i wychowania młodzieży oraz postulat powszechnego obowiązku szkolnego dla dzieci od lat 6 do 13 i to obojga płci. Do tego bowiem czasu nauczaniem wyłącznie chłopców zajmował się kościół, przeważnie zatrudniając organistów jako nauczycieli. Teraz od nauczyciela wymagano znajomości tzw. żagańskiej metody nauczania. Jednocześnie Regulamin ten nakazywał, by nauczyciel znał język niemiecki w słowie i piśmie, i mógł nauczać tego języka. Dla wszystkich śląskich szkół opracowano jednolite podręczniki szkolne, także polskie. W praktyce wykonanie tych postanowień napotykało na wielkie trudności.
Z powodu braku odpowiednich archiwaliów z Kuczowa i z Kalet za przykład niech posłuży nam Zielona. Tam dopiero w r. 1813 otwarto szkołę. Była to wynajęta izba adaptowana na klasę. Rzadko kiedy nauczyciel (w teorii) uczył poniżej setki dzieci. Np. w r. 1860 uczył tam 160 dziewcząt i chłopców. Absencja była duża, szczególnie od wiosny do jesieni, kiedy to dzieci musiały pasać krowy. Zimą zaś nie wszystkie miały odpowiednie ubrania i obuwie, by przy silnym mrozie brnąć w wysokim śniegu. Zresztą trudno sobie wyobrazić, by nawet połowa z tych 160 mogła się na stojąco zmieścić w jednej izbie. Dopiero w r. 1855 wybudowano tam drewniany budynek szkolny, kryty blachą. Posiadał on jedną klasę i mieszkanie dla nauczyciela.
Z datą 24 stycznia 1865 r. ukazało się w Lublinieckiej Gazecie Powiatowej ogłoszenie o przetargu na reperację i nowe budownictwo szkoły w Kaletach. Przeznaczona na ten cel suma nie była zawrotna - 1900 talarów.
Jak z powyższego wynika w r. 1865 istniała już szkoła w Kaletach. Jej zabudowania wymagały już remontu i jakiejś dobudówki, być może klasy. Niestety w ogłoszeniu tym nie wyliczono, jakiego rodzaju prace remontowe i murarskie były tam potrzebne. Budynek tej szkoły istnieje do dziś, chociaż przebudowywano go wielokrotnie. Znajduje się on przy wjeździe na teren byłych zakładów KZCP, od strony Kuczowa, po lewej, w tyle placyku koło byłej Zawodowej Straży Pożarnej. Wówczas w XIX wieku wynagrodzenie roczne nauczyciela składało się z niedużej gotówki, deputatu rolnego i naturaliów, świadczonych zarówno przez państwo jak i gminę i dwór. W r. 1886 Powiat Lubliniec został podzielony na dwa rejony szkolne. W południowym, w którym wyszczególniono Kalety, inspektorem szkolnym został Blümel. Po uruchomieniu linii kolejowej rozkwit Kalet następował dość szybko. Stara szkoła była już za ciasna a jej położenie niedogodne - w pobliżu rzeki, stawu i wyziewów fabrycznych. Tak więc w r. 1903 wybudowano w innym już miejscu 6 - klasową szkołę podstawową.
Lata 1904 - 1938
Budynek nr 2 naszej szkoły, wybudowany z czerwonej cegły był na owe czasy luksusem. Naukę rozpoczęto w 1904 r. Kierownikiem szkoły był wtedy Fritz. Duży wpływ na działalność szkoły miał ks. Rogowski, któremu w dowód pamięci ufundowano tablicę na szkole i nadano imię ks. Rogowskiego. Do 1922 r. była to szkoła niemiecka. Od tego czasu staje się szkołą polską, a kierownikiem zostaje Włodzimierz Borowski. Uczniowie uczyli się 7 lat w szkole. W 1927 r. kierownictwo szkoły objął Bieńkowski, po nim kierownikiem był Jakub Olszówka, a następnie Józef Dauek i Szóstak.
Budynek nr 2 okazał się za ciasny, w 6 salach uczyło się już 10 oddziałów. Dzięki staraniom naczelnika gminy Gawlika rozpoczęto budowę osobnego lokalu ze świetlicą. Od 1934 r. nastąpiła kolejna zmiana na stanowisku kierowniczym. Funkcję powierzono Piotrowi Gasztychowi. Pracowało wtedy 10 nauczycieli, stan taki trwał do 1939 r. Zajęcia lekcyjne trwały do 1930, uczniowie uczyli się na dwie zmiany. Wiosną 1937 r. zaczęto kopać fundamenty pod budowę budynku nr 1, który 1 grudnia 1938 r. został oddany do użytku.
Lata 1939 - 1945
1 września 1939 r. o godz. 500w Kaletach rozpoczęła się wojna. Ludzie zaczęli się gromadzić w schronach nowej szkoły w obawie przed atakiem. W Kaletach zostało 3 nauczycieli. Szkołę zdemolowano, zniszczono wiele pomocy dydaktycznych i wyposażenia.
Lata powojenne
W lutym 1945 r. budynek 1 i 2 były zajęte przez szpital armii radzieckiej. Szybko jednak usunięto rannych. 28 lutego 1945 r. rozpoczęła się nauka w 15 oddziałach z 4 nauczycielami. Uczniowie słabo posługiwali się językiem polskim, książek nie było. W starszych klasach uczono się czytać z modlitewników, w młodszych za pomocą tablicy i kredy. Lekcje trwały tylko godzinę w ciągu dnia. Przybywało nauczycieli, do pracy zgłosił się Jakub Olszówka, Maria Gwóźdź, Władysława Duma, Salomea Sobota, a od lutego pracowali już Piotr Gasztych, Franciszek Orzechowski, Lucyna Holli. Razem rok szkolny 1945 ukończyło 548 uczniów w 15 klasach.
W roku szkolnym 1945/46 naczelnik gminy Myszor nie szczędził pieniędzy na odmalowanie klas, na niezbędne pomoce naukowe. Przyjęto do szkoły 120 dzieci tzw. dwójek (lista narodowa nr 2), dlatego utworzono 20 oddziałów. Zaczęła pracować Helena Blachetowa, Zofia Olszówkowa, Maria Weissowa, Ludmiła Wisłowska, Józef Wisłowski, Stanisław Woźniak. Nauczyciele pracowali po 36 godzin tygodniowo. Od 1 października 1945 r. uruchomiono szkołę wieczorową. We wrześniu uruchomiono stołówkę. W dniu 10 października odbyła się pierwsza powojenna wizytacja szkoły.
28 czerwca 1948 r. szkołę podst. ukończyło 37 absolwentów. Ważnym wydarzeniem tego roku szkolnego było powstanie biblioteki.
Od 12 listopada 1947 r. kierownikiem szkoły był mgr Jakub Olszówka. W styczniu 1948 r. zorganizowano pierwszy Samorząd Szkolny. Zaczęto organizować wyjazdy w góry, wycieczki. Zgodna i harmonijna współpraca szkoły z gminą stworzyła szkole odpowiednią atmosferę, w której rozwój szkoły w szybkim tempie posuwał się naprzód. W okresie wakacyjnym 1948 r. przeprowadzono remont budynku nr 1 i 2. Do budynku nr 2 wprowadzono centralne ogrzewanie. Rozpoczęto też budowę sali gimnastycznej.
21 kwietnia 1950 r. po raz pierwszy nadano przez mikrofon szkolny audycję dla wszystkich klas, audycja odbyła się z okazji całkowitego zradiofonizowania budynku nr 1. Z dniem 1 lutego 1952 r. uruchomiono w szkole świetlicę dla dzieci szkolnych, a 1 września 1951 r. oddano do użytku salę gimnastyczną. Także w 1951 r. skanalizowano teren szkolny. Ponieważ 29 maja 1949 r. oddano do użytku siedzibę Rady Miejskiej, także budynek nr 3 wymalowano i przeznaczono na pracownie dla dzieci. Jesienią 1955 r. dokonano remontu budynku nr 3 i całkowitego jego przystosowania do potrzeb szkoły. Wkrótce Zenon Cieśla założył w szkole chór szkolny. W roku szkolnym 1961/62 kierownikiem szkoły był już A. Pilawa, a zastępcą Zenon Cieśla.
17 września 1961 r. odsłonięto przed szkołą pomnik Bojownikom o Wolność i Demokrację. Zgodnie z Zarządzeniem Ministra Oświaty z dnia 21 sierpnia 1952 r. w sprawie nazw szkół ogólnokształcących nadano szkole imię: Szkoła Podstawowa im. Adama Mickiewicza w Kaletach. W tym też roku zakupiono dla szkoły pierwszy telewizor "Rubin". Także w grudniu 1961 r. z inicjatywy nauczyciela Zenona Cieśli zaczął działać zespół instrumentalny składający się z instrumentów szarpanych (mandoliny, mandole, gitary).
Jesienią 1962 r. rozpoczęto pracę nad budową lodowiska. Wiosną 1966 r. ogrodzono obejście szkolne zapewniając uczniom większe bezpieczeństwo. Od 1970/71 roku kierownikiem szkoły był Zenon Cieśla, a jego zastępcą Wiesława Pawlikowska.
W roku szkolnym 1985/86 odbyła się uroczystość nadania sztandaru i symbolicznego klucza. Od tego też roku dyr. szkoły została mgr Teresa Szmalenberg. Funkcję na stanowisku kierowniczym pełniła do 30 sierpnia 1989 r. Jej następczynią była mgr Halina Rogozińska do 31 sierpnia 1992 r. 26 maja 1992 r. w naszej szkole odbył się pierwszy konkurs na stanowisko dyrektora. W wyniku konkursu stanowisko powierzono mgr Dorocie Mańczak. Jesienią 1993 roku rozpoczęto remontować harcówkę. Prace adaptacyjne trwały do 1 września 1994 r. i wtedy to harcówka stała się salą gimnastyczną dla klas I-III. Jesienią 1994 r. rozpoczęto remont i modernizację budynku dla uczniów najmłodszych. Prace ukończono przy ogromnej pomocy finansowej Urzędu Miasta Kalety i Kuratorium Oświaty w Częstochowie 31 sierpnia 1996r. Dnia 9 września odbyła się uroczystość otwarcia budynku z udziałem wiceministra Edukacji Narodowej Kazimierza Dery, senatorów i posłów Ziemi Częstochowskiej, rektora WSP w Częstochowie, kuratora Oświaty i innych przedstawicieli władzy oświatowej. W 1997 r. docieplono i otynkowano budynki. Dzięki oddaniu budynku nr 3 do użytku szkoła zyskała: 10 sal dydaktycznych, gabinet terapii pedagogicznej, salę telewizyjną, salę do zajęć gimnastyki korekcyjnej, salę do tenisa stołowego, bibliotekę, 6 szatni. Znacznie polepszyło to warunki pracy nauczycieli i uczniów. Aktualnie w szkole pracuje 35 nauczycieli, zaś stan uczniów waha się wokół 450.
Szkoła w Kaletach zawsze była otwarta na współpracę ze środowiskiem. Świadczy o tym ogromna ilość imprez środowiskowych zarówno zaraz po wojnie, jak i obecnie. Oprócz zajęć dydaktycznych ważne miejsce zajmuje w naszej placówce kultura.
